بهترین و بدترین سبک‌های ریش و سبیل
پومو: از روی مدل ریش و سبیل یک مرد می‌توان چیز‌هایی در مورد او فهمید، حتی قبل از این که او شروع به حرف زدن کند. در اینجا لیستی از مدل‌های خوب، بد و افتضاح ریش و سبیل آورده‌ایم.
اگر هنوز مطمئن نیستید چه مدل ریش و سبیلی بگذارید، این راهنما را بخوانید تا متوجه شوید.
مدل‌های محبوب ریش
تراشیده
بله، نداشتن ریش هم یک انتخاب است. صورت تراشیده بین کسانی که استایل ساده‌تری دارند یا کسانی که به طور ژنتیکی نمی‌توانند ریش پرپشت و یکدستی داشته باشند، محبوب است. این سبک به مراقبت کمی نیاز دارد، مخصوصاً اگر رشد موهایتان زیاد نباشد.
ته‌ریش
ته‌ریش مدلی کم‌زحمت است و از کوتاه تا بلند دسته‌بندی می‌شود. این مدل محبوب، چه عمدی و چه از سر تنبلی به وجود آمده باشد، نیاز به مراقبت زیادی ندارد. از آنجا که لازمه‌ی کلی آن رشد یکدست مو‌ها است، شاید بهتر باشد کسانی که رشد مو‌های ریششان نامرتب است، از آن اجتناب کنند.
بزی
ریش بزی مدلی کلاسیک و جزئی از چند تا از محبوب‌ترین مدل‌های ریش است. در این مدل مو‌های روی چانه باید بلند شود، اما به گوشه‌های دهان نرسد. ریش بزی به تنهایی ممکن است چندان خوشایند نباشد، بنابراین اضافه کردن سبیل می‌تواند آن را متعادل کند. این مدل کمی بیشتر رسیدگی می‌خواهد و برای جلب توجه‌ها به قسمت پایین صورتتان بسیار مناسب است. اگر صورتتان گرد است، این مدل ریش می‌تواند کمی آن را کشیده‌تر نشان دهد.
ون دایک
ون دایک یک نوع ریش بزی است. به این صورت که ریش بزی را با سبیل ناپیوسته همراه می‌کند. با این که در مدل کلاسیک، ریش باریک و بلند بوده، در مدل‌های مدرن، ریش به پهنای دهان و کوتاه‌تر از نوع کلاسیک آن است.
بالبو
ریش بالبو هم از همان ریش بزی مشتق شده، اما مو‌ها کمی بیشتر، از چانه تا خط فک، کشیده می‌شوند تا شکل پایه‌ی لنگر به خود بگیرند. این مدل نیاز به مراقبت بیشتری دارد تا شکل ریش حفظ شود، ولی سبیل کاملاً دست نخورده باقی می‌ماند. برای داشتن ریش بالبوی درست، باید لپ‌ها کاملاً بدون مو باشند.
ریش گرد
ریش گرد مدل ساده‌ای است که از ریش بزی و سبیل تشکیل شده و مو‌های دور دهان این دو را به هم وصل می‌کند. بلندی مو‌ها در این مدل از اندازه‌ی ته‌ریش خیلی کوتاه تا چند سانتی‌متر می‌تواند برسد. این ریش باید با ماشین اصلاح مرتب شود تا همیشه یکدست باشد و لپ‌های بدون مو هم به مشخص شدن شکل این مدل کمک می‌کند.
ریش پُر
ریش پر برای افراد عجول مناسب نیست. چند هفته طول می‌کشد تا مو‌ها به اندازه‌ی مناسب این ریش برسند و مو‌های چانه، گونه‌ها و سبیل کاملاً باید پر شوند. در صورتی که از فولیکول‌های مناسبی برای بلند کردن این مدل ریش برخوردارید، این مدل برای مسن‌تر نشان دادن افراد بیبی فیس کاملاً عالی است.
دُم اردکی
دم اردکی شبیه ریش پر، ولی بلندتر است و شکل خاص‌تری دارد. این ریش باید به شکل مخروطی آراسته شود تا شبیه دم اردک شود. اگر قصد دارید این مدل را پیاده کنید، برای شکل‌دهی اولیه حتماً پیش آرایشگر بروید. دفعات بعد می‌توانید از روی مدل اولیه ریشتان را فرم دهید.
وِردی
این مدل از ریش پر و یک مدل سبیل خاص که معمولاً شبیه دسته‌ی دوچرخه است، تشکیل می‌شود. سبیل باید از ریش قابل‌تشخیص باشد، هرچند ممکن است در بعضی قسمت‌ها با هم همپوشانی داشته باشند. اگر توجه و مراقبت کافی از این مدل ریش به عمل آید، این ریش یکی از خوش‌حالت‌ترین مدل‌ها در میان ریش‌های بلند است.
مدل‌های محبوب سبیل
سبیل شِورون
سبیل شورون معمولاً یه تنهایی استفاده می‌شود و از متداول‌ترین مدل‌ها است. این سبیل که ویژگی بارزش کلفتی و شسته رفته بودنش است، دقیقاً بالای لب گذاشته می‌شود و دو طرف دهان را شامل نمی‌شود. چانه و لپ‌ها باید تمیز باشند یا می‌تواند با ته‌ریش خیلی کوتاه همراه باشد.
سبیل انگلیسی
این مدل سبیل قدیمی‌تر است و نیاز به رسیدگی بیشتری دارد. برای این که دو طرف را در یک خط راست نگه داشت، کمی ژل استفاده می‌شود و به طور سنتی در وسط به دو قسمت تقسیم می‌شود.
دسته دوچرخه‌ای
این مدل سبیل از نامتعارف‌ترین مدل‌ها است. بلندی آن به اندازه‌ی مدل انگلیسی است، اما لبه‌های آن با استفاده از واکس به سمت بالا تاب داده می‌شود.
قلم مویی
سبیل قلم مویی شبیه کشیده شدن رنگ بالای لب بالایی است. وقتی موی بالای لب به اندازه‌ی طول دهان رشد کرد، باید به دقت مراقبت شود. مو‌ها نباید از لب بالا فراتر برود و لبه‌ها هم باید گرد شوند.
سبیل هرمی
سبیل هرمی ضخامت‌های مختلف، ولی شکل ثابتی دارد. بالای این نوع سبیل باید به پهنای بینی و پایین آن به پهنای دهان باشد.
مدل‌های ریشی که باید از آن‌ها اجتناب کنید
اُلد داچ (Old Dutch)
الد داچ مدل جسورانه‌ای است که نیاز به ریش کامل دارد. علاوه بر لپ‌ها و چانه، خط ریش هم باید پر شود. این مدل با سبیل همراه نیست. ریش را نباید پیرایش کرد، درعوض کمی به سمت بیرون باید رشد کند.
ماتن چاپس (Mutton Chops)
در این مدل، مو‌های خط فک بلند می‌شوند به طوری که به سبیل و خط ریش‌ها متصل شوند. شکل خاصی از این مدل هم با تراشیدن چانه و گونه‌ها به وجود می‌آید. برای رسیدن به این مدل، اول باید ریش کاملاً پر شود و بعد قسمت‌هایی که لازم نیست، تراشیده شوند. باید دقت کرد که حتماً متقارن باشد.
سول پَچ (Soul Patch)
این مدل ریش شاید کوچک باشد، اما واقعاً منفور است. یک تکه‌ی کوچک از مو‌های زیر لب تا بالای چانه بلند می‌شود و اگر چه می‌تواند به تنهایی به کار رود، معمولاً با ریش گرد یا سبیل همراه می‌شود.
فرنچ فورک (French Fork)
این مدل شبیه ریش گرد است، اما خیلی بلند. مو‌ها باید چندین سانتی‌متر بلند شوند و بعد از وسط به دو قسمت تقسیم شود و با استفاده از واکس مو شکل چنگک مانند به آن داد.
امپریال (Imperial)
ریش امپریال ظاهری مسن به آدم می‌دهد. معمولاً مستلزم رشد زیاد مو و رسیدگی زیاد است. ویژگی بارز این مدل یک سبیل انگلیسی یا دسته‌دوچرخه‌ای کلفت و ریشی بلند در ناحیه‌ی چانه است.
چین استرپ (Chin Strap)
این مدل در طول خط فک رشد می‌کند و به خط ریش‌ها متصل می‌شود. معمولاً روی لپ‌ها تراشیده می‌شود تا آن شکل خاص دورتا دوری به دست آید. بلند کردن موی چانه اختیاری است. پیاده کردن این مدل ممکن است خیلی مشکل باشد، چون حفظ شکل آن رسیدگی زیادی می‌خواهد.
چین کرتن (Chin Curtain)
این مدل همان چین استرپ است، ولی بلندی آن کمی بیشتر است. در این مدل هم مو‌های خط فک تا خط ریش‌ها بالا می‌رود، ولی به جای این که کوتاه بماند، معمولاً چند سانتی‌متر بلند می‌شود.
ترمینال (Terminal)
ریش ترمینال ریشی است که تا وقتی که دیگر نتواند رشد کند، بلند می‌شود. دستیابی به این مدل معمولاً دو سال طول می‌کشد. بلندی ریش به دوره‌ی زندگی مو‌ها و همینطور ژنتیک فرد دارد.
مدل‌های سبیلی که باید از آن‌ها اجتناب کرد
فو مانچو (Fu Manchu)
سبیل فو مانچو با رشد کردن مو‌های بالای لب به صورت خیلی بلند و صاف به دست می‌آید. معمولاً طول مو‌ها به چندین سانتی‌متر می‌رسد و از دو طرف دهان رد می‌شود. با این که بعضی وقت‌ها با ریش همراه می‌شود، معمولاً فقط سبیل تنها است.
مسواکی
این مدل یک تکه‌ی کوچک از مو است که بالای لب بالایی رشد می‌کند؛ رشد مو‌ها نباید از قسمت وسط زیاد فراتر بروند. با این که از لحاظ سبک‌شناختی چیز ناخوشایندی در این سبیل وجود ندارد، این مدل به دلایل تاریخی تا حدی بدنام شده است.
دالی
سبیل دالی به صورتی سوررئال، درست مثل هنر مردی که اسمش روی این سبیل مانده، جاذبه‌ی زمین را به مبارزه می‌طلبد. این مدل سبیلی باریک و بلند شبیه به فو مانچو است، اما تفاوتی کلیدی با آن دارد؛ برای شکل دادن به این نوع سبیل باید به کمک واکس مو دسته‌های سبیل را به سمت آسمان بالا ببرید.
نعل اسبی
سبیل نعل اسبی حاصل یک ریش پر و تمیز کردن حساب شده‌ی آن است. این نوع سبیل با تراشیدن لپ‌ها و چانه به دست می‌آید، به صورتی که در نهایت سبیل به شکل حرف یو (U) وارونه دربیاید. این مدل به سبیل دوچرخه‌سوار هم معروف است.
مدادی
سبیل مدادی اسمش را از خط باریکی که ویژگی این مدل است، گرفته. معمولاً درست بالای لب بالا گذاشته می‌شود و با ریش همراه نیست. از آنجا که این مدل در دوره‌ی فیلم‌های سیاه و سفید بیشتر رواج داشته، امروزه تا حد زیادی از مد افتاده است.
موی صورت شما می‌تواند نقش زیادی در جلب توجه داشته باشد و راهی برای بهتر کردن استایل شخصی‌تان باشد. سبیل هم مثل بقیه‌ی جنبه‌های مد، در طول زمان دچار فراز و نشیب شده است. در حال حاضر ممکن است بعضی از مدل‌ها زیاد محبوب نباشند، اما در نهایت تصمیم با خودتان است.
منبع: ties
